معاون محیطزیست انسانی سازمان حفاظت محیطزیست گفت: ما به عنوان یک کشور در حال توسعه میتوانیم تا حدی قبول کنیم که به سمت توسعه برویم و محیط زیست را تا حدی کمتر ببینیم اما شرایط آسیب پذیر و شکننده محیطزیست حکایت از آن دارد که ما به این حد هم توجه نکردیم.
به گزارش مجله خبری نگار، مسعود تجریشی در پیامی به مناسبت هفته محیطزیست ( ۱۷ تا ۲۳ خرداد) ضمن تبریک این هفته افزود: دوستداران محیطزیست همانطور که برای خانواده خود وقت می گذارند که زندگی خوبی داشته باشند تلاش می کنند که نسل بعدی نیز محیط زیست خوبی داشته باشد، بسیاری از مثال ها همیشه این بوده که محیطزیست امانتی در دست ما برای نسل های آینده است.
وی اظهار داشت: اما نکته ای که وجود دارد این است که وقتی این هفته ها می آید ما می توانیم هم تبریک بگوییم، هم درد دل کنیم و هم به پرسش ها پاسخ دهیم، یک ارزیابی داشته باشیم از اینکه کجا بودیم کجا هستیم و چالش ها و مسایلی که داریم چیست.
وی ادامه داد: محیطزیست کشور در شرایط خوبی به سر نمی برد به عنوان یک کشور در حال توسعه می توانیم تا یک حدی قبول کنیم که به سمت توسعه برویم و محیطزیست را تا حدی کمتر ببینیم اما شرایط محیط زیست کشور و آسیب پذیری آن همه حکایت از این دارد که ما به این حد هم توجه نکردیم و واقعا شرایط زیست محیطی کشور بسیار شکننده است.
تجریشی اظهار داشت: شاخص ها در وضعیت مطلوبی قرار ندارند و غیر از اینکه امانتی است برای نسل های بعدی قطعا خسارت هایی چه به لحاظ اقتصادی و چه بهداشتی و هزینه ای که به کشور وارد می شود می توانیم انتظار داشته باشیم که هر چه زودتر خودمان را به شرایط شکننده نزدیک کنیم و در بسیاری از مواقع غیر قابل برگشت باشد، مثلا آب زیرزمینی غیر قابل برگشت است اگر آب تجدیدپذیر را به عنوان آب زیرزمینی در نظر بگیرید با نشستی که الان در شهرهایی مانند تهران، رفسنجان، کرمان، ساوه و بسیاری از مناطق خشک کشور دارد اتفاق می افتد غیر قابل برگشت شده است پس می توانیم انتظار داشته باشیم که در برخی از قسمت ها شرایط غیر قابل برگشت می شود.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: مثلا وقتی تالابی خشک میشود به راحتی بر نمی گردد، آب زیرزمینی که نشست کند دیگر تجدید پذیر نیست، بسیاری از کشورهای دنیا از جمله چین را در نظر بگیریم در یک مدت زمان کوتاهی به جمع بندی رسید که اگر دنبال توسعه اقتصادی است خسارت هایی که دارد به کشورش وارد می شود غیر قابل برگشت است . نمی تواند به توسعه پایدار برسد، بنابراین همین چین را نگاه کنید یک زمانی ذغال سنگ می سوزاند و آلودگی هوا برای شهرهایش عادی بود چون می خواست صنعتی باشد الان در یک زمان کوتاهی حتی کوتاه تر از آن چیزی که اروپایی ها به جمع بندی رسیدند که محیطزیست برایشان مهم است، برگشتند و آلودگی هوا را به صورت جدی دنبال کردند و برای شهر پکن و صنایع هدفگذاری کردند و تولیدشان را به سمت تولید سبز بردند.
تجریشی تاکید کرد: بنابراین می توانیم بگوییم ما هم شکننده هستیم و هم زمان را آرام آرام داریم از دست می دهیم و شرایط را به سمتی می بریم که دیگر غیر قابل برگشت باشد.
منبع: ایرنا